با دخترک به مسجد رفتیم و نماز خواندیم، خانم کناری بهم گفت: چه حوصله‌ای داری با بچه هر شب می‌آیی مسجد. امشب حس سوال و جواب نداشتم، نیش‌خندی زدم و به روی خودم نیاوردم.

دخترک با شکلات از سمت مردان لبخندزنان آمد، همان خانم چادر و جانماز قلمبه کرد و داخل یک پاکت پلاستیکی، گوشه‌ی مسجد انداخت. اما دخترکم چادر و جانماز به حساب خودش تا کرد و بعد بوسید. دوستم گفت چرا چادر را بوس کرد؟ بهش گفت چرا بوسشان کردی؟ گفت آخه میگه آلا…(الله اکبر) به فکر فرورفتم، یک‌دفعه یادم افتادم و ماجرای چند شب پیش را برای دوستم تعریف کردم که نشسته بودیم  و حدیثی از امام صادق علیه السلام با صدای بلند در منزل خواندم، و حالا دخترکم دارد بخاطر این حدیث ادای احترام می‌کند.

امام جعفرصادق (علیه السلام) می فرمایند: هنگامی که انسان نماز می خواند، بدن و لباس او و هر چیزی که گرداگرد او وجود دارد ذکر خدا می گویند.