وقتی مامان گفت چه بوی خورشت قورمه سبزی می‌آید داخل کوچه، نمی‌دانست دختر فسقلی خودش پخته، بعد از افطار که یک کاسه بردم، اااا من یک چیزی گفتم و…

رفتم داخل سوپری که برای دخترک خوراکی بخرم، بوی خوشی مدهوشم کرد بویی که چند وقتی می‌شود باهاش خو گرفتم و عجیب در خانواده عام‌پسند شده…

هواس و حواسم فقط به بو بود، که صاحب‌مغازه، به را جلویم گرفت، گفتم نه نه نمیخوام، گفت بوش پیچیده، با اصرار وزن کرد تا پولش را بدهم… گفت این چندتا را عیال گفته بود که ببرم تا خورشت و مربا کند…

 بی‌محابا جمله همیشگی بابا توی گوشم پیچید… از هر دست بدهی از همان دست می‌گیری…

و چه زیباست: وَ مَا أَنفَقْتُم مِّن شَىْ‌ءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ