شب سوم هست…

یک دخترک سه ساله میدان دار هست…

سخنران تمام کرد…

نمی‌دانم چرا ولی رسم نبود این شب شور حسین حسین پیرغلامان بردارند، هر سال شب تاسوعا و عاشورا، شور قبل از مداحی بود…

مداح برخلاف دو شب قبل، بدون مقدمه‌چینی، پس بسم الله بدون هیچ کلامی، به یکباره گفت:

عمه بابام كجاست

مغیلان چیست میدانی؟ فقط این را بگو بابا!

صدای جیغی بلند شد

رعشه بر تن همگان زد…

زنان دورش را گرفتند…

زن غریبه بود…

پس از سکوت طولانی حاکم بر فضا، زن فریاد زد…

ادامه دهید…

داغ دلم شاید با رقیه التیام یابد…

برادرزاده سه ساله‌ام، فاطمه رقیه، دو شب پیش تب کرد و تشنج و رفت که رفت….

دیگر یک جیغ نبود، مرد و‌ زن یا رقیه‌گویان، گویا یک عمه شده بودند.