انَّ الْحُسين مِصباحُ‌الْهُدی وَ سَفينَهُ‌الْنِّجاه

این جمله‌ معروف را بسیار شنیده‌اید. یک نکته‌ی ناب در این جمله بسیار کوتاه است.

▪️در عرصه‌ی معرفت، در عرصه‌ی تشخیص، در عرصه‌ی فهم، در عرصه‌ی نظر، در عرصه‌ی حکمت نظری و درک حقایق و معارف؛ امام حسین علیه السّلام مصباح الهدی است. چراغ پر نوری است که راه هدایت را روشن می‌کند، حقایق را برای هر اندیشه‌ی طالب حقیقتی تبیین می‌کند.

▪️چراغ هدایت امام حسین علیه السّلام هیچ فضای تاریکی را در ذهن کسی که از این مکتب درس می‌آموزد و بهره می‌گیرد، باقی نمی‌گذارد.

▪️پس اگر اهل معرفت آموختن، اندیشیدن، تفکر و پرداختن به حکمت نظری و معارف نظری باشیم، زانو زدن در مکتب ابا‌عبدالله الحسین علیه‌السّلام پاسخگوی تمام عیار بالاترین خواسته‌های نظری است.

▪️اگر اهل سیر و سلوک و عمل هستیم، طالب این هستیم که راه سعادت را در زندگی بشناسیم، طالب این هستیم که راه شایسته زیستن و شایسته بودن را بیاموزیم، طالب این هستیم که به مدارج عالی انسانی دست پیدا کنیم و در پی حکمت عملی هستیم، چگونه بودن را، چگونه رفتار کردن را، چگونه شدن را مقصد خود اختیار کرده‌ایم، حسین بن علی علیه السّلام سفینه النجاه است.

▪️یعنی کشتی نجات امام حسین علیه السّلام کشتی‌ای است که با آن می‌توان از تمام مهلکه‌ها؛ مهلکه‌ی نفس، مهلکه‌ی شیطان، مهلکه‌ی انحطاط‌ها و مهلکه‌ی دنیاپرستی‌ها و همه‌ی آنچه که گرداب‌ها و غرقابه‌هایی است که بشریّت در طول تاریخ در او غرق شده است نجات پیدا کرد.

▪️این مکتب حسینی هیچ چیزی باقی نگذاشته، چه در عرصه‌ی نظر و چه در عرصه‌ی عمل، چه در عرصه‌ی معرفت و چه در عرصه‌ی سلوک، چه در عرصه‌ی علم و اندیشه و چه در عرصه‌ی اخلاق و ارزش‌ها، مصباح الهدی و سفینه النجاه است.