گمگشتۀ دیار محبت کجا رود؟
احساس تنهایی سختتر و شکنندهتر از خود تنهایی است و این احساس، خواهناخواه بهسراغ انسانِ نیازمند اجتماع خواهد آمد. ازاینروست که اسلام همواره پیروانش را از تنهایی بهدور میخواند و میخواهد. دانش امروز هم انزوا و تنهایی را کشندهتر از بیماریهای جسمی برمیشمارد.
دختران دریای احساس و عاطفهاند و از همین رو، در برابر تنهایی دچار آسیب شدیدتری میشوند. پیامبر رحمت و خاندان مهربان ایشان هم بارها بر محبت ویژه به دختران تأکید کردهاند. کمتوجهی به دختران گاه در افکار جاهلی ریشه دارد: شومدانستن زن. اما در فرهنگ اسلام، دختر رحمت خداست.
محبت به دختران و زنان را باید هم با زبان نشان داد و هم در عمل: هدیهخریدن، بوسیدن، نوازشکردن و توجهنشاندادن. از لوسشدن دختر هم نباید ترسید؛ چون آنچه نتیجۀ عکس دارد، محبت بیجاست، نه محبت فراوان.
در کربلا هم محبت اباعبداللهالحسین(ع) به دختران آشکارتر است و خاطرات این محبتهای سرشار است که قلب کوچک رقیه(ع) را بیشتر میفشارد و غم دوری از پدر مهربان را برایش سنگینتر میکند.
ــــــــــــــــ
برشی از کتابِ
ازدحام تنها، اجتماع دلها
ــــــــــــــــ
متن ۱۱ شب منبر دهۀ محرم ۱۴۴۲
بر محور محتواییِ امسال:
«همبستگیومسئولیتپذیریاجتماعی»
برخاسته از یک مسئله: «ازدحام تنهایی»
ــــــــــــــــ
پیدیاف رایگانِ کتاب:
yun.ir/5majic
ــــــــــــــــ