چه شباهت عجیبی بین امتحانات درسی با ابتلائات و امتحانات خدا هست:

۱. برای موفقیت در امتحان پایان ترم درس، باید در طول درس بخوانی= برای امتحانات خدا باید در طول ترم زندگی تلاش کنی

۲. اگر فقط شب امتحان بخوانی وقت کم می‌آوری و همه مطالب مفید را نمی‌خوانی= تمام حسنات در لحظات قابل جمع نیست و نمی‌شود از تمام گناهان توبه کرد

۳. بعد از دادن امتحان، دیگری وقتی برگه تحویل بدهید دیگر نه التماس به استاد، نه هیچ روشی باعث نمره گرفتن نمی‌شود= وقتی مهلت زندگی تمام می‌شود دیگر التماس ثمره ای ندارد وقت به پایان رسیده و فقط نمره همانی که در پرونده اعمالت نوشتی کسب می‌کنی

۴. پس از امتحان نمره ات ۲۰ باشد خوشحالی و نتیجه تلاش خودت و تدریس استاد هست= پس از قبولی در آزمون ابتلائات در آخرت پرونده اعمالت به دست راستت هست و از راضیه مرضیه هستید

۵. پس از قبولی در امتحان، به مرتبه بالاتر و ترم بعد و در نهایت فارغ التحصیلی و دریافت مدرک و نیل به مرحله بعدی و نهایی= پس از قبولی در ابتلائات در آخرت نائل به قرب الهی و فادخلی فی جنتی می‌شوی