خنکای صبح، صورتم را نوازش می‌کرد، به سمتش حرکت کردم، خودش قدم‌هایم را تندتر کرد، بوق زدن چند تاکسی سکوت خیابان را شکست، کنسرت گنجشک‌ها را مختل می‌کرد، باید از دستشان رها می‌شدم به پیاده‌رو رفتم تا شاید بوق‌ها خاموش شوند….

پیرزن قد خمیده‌ای با دو نان بربری گوشه‌ی خیابان نشسته دیدم، بوی نان داغ هوایی‌ام کرد….

کم‌کم به جلوی خانه‌اش رسیدم، سلام دادم عطر تنش را به جان خریدم، دست به سینه شدم گفتم عمه‌ی سادات سلام علیک روح مناجات سلام علیک…. و منتظر سلام روبرویش نشستم….