همه از شعر باز باران میگن یا صد دانه یاقوت، ولی بجز مصرع اول که تا الان یادم مونده، بقیه ش از یادم رفته و فقط یکسال تا پایان امتحان ثلث سوم توی ذهنم بود. ولی این شعر پروین اعتصامی ماندگار شد در ذهنم و رخت نبست. و واقعا کاش هیچکس اینو فراموش نمیکرد که خودش مصداق تهذیب نفس هست:

دانی که را سزد صفت پاکی

آنکو وجود پاک نیالاید

در تنگنای پست تن مسکین

جان بلند خویش نفرساید

دزدند خود پرستی و خودکامی

با این دو فرقه راه نپیماید

تا خلق ازو رسند بسایش

هرگز بعمر خویش نیاساید

آنروز کآسمانش برافرازد

از توسن غرور بزیر آید

تا دیگران گرسنه و مسکینند

بر مال و جاه خویش نیفزاید

در محضری که مفتی و حاکم شد

زر بیند و خلاف نفرماید

تا بر برهنه جامه نپوشاند

از بهر خویش بام نیفراید

تا کودکی یتیم همی بیند

اندام طفل خویش نیاراید

مردم بدین صفات اگر یابی

گر نام او فرشته نهی، شاید

نقل بدون علم و اتهام زدن، صدای شیطان است. همه دارای اشکال هستیم، خیلی خب! بیاییم خطاکار را مار زخمی بکنیم تا روی غیظ بیفتد و لجبازی کند، این کار، خدایی نیست. زخم زبان زدن، تحریک کردن و … اینها صدای شیطان است.

صدای خدایی این است که اگر شما می خواهی احیای حق کنی، طرفت را تحریک نکنی و به لجبازی نیندازی.

چرا در قرآن می گوید امر به معروف و نهی از منکر؟ یعنی اول باید دلایل وجوب و دلایل حسن امر واجب را چنان برای طرف مقابلت روشن کنی که او بر خوبی و حقانیت این کار عارف شود و از مخالفت با این عمل خیر دست بردارد. آن هم برای سود خودش اقدام کند و نه از خجالت یا ترس از تو!

یعنی این واجب را معروف کن. و چنان حرام را در چشم مردم قبیح کن، که حرام در جامعه ات منکر شود. این می شود امر به معروف و نهی از منکر!

اما وقتی بهش بگویی این کار را بکن! این کار را نکن! این امر به واجب و نهی از حرام است، اما امر به معروف و نهی از منکر نیست! در قضیه حجاب هم همین طور باید عمل شود. باید قبح بی حجابی را نشان دهیم. مضراتش را بگوییم. و با زبان هنر جا بیندازیم

توجه به جوان یعنی توجه به هویت آینده‌ی واقعی کشور؛ نه آینده‌ای تخیلی، بلکه آینده‌ای که قوه‌ی آن امروز در جان امت در قالب همین جوانان بُروز کرده است. نگاه به آینده یعنی نگاه به جوان. رهبر انقلاب، دستاوردها و گذشته را هم اگر در این پیام مرور می‌کنند، برای جوان و برای آینده است، یعنی قرائت تجربیات هم حتی طعم آینده دارد؛ آینده‌ای که اگر امروز بخواهیم با آن سخن بگوییم باید رو به جوان کنیم؛ جوانی که وقایع تاریخی انقلاب را ندیده است؛ برای همین برای او مقوله‌ی تاریخ باید جدی باشد تا بتواند تجربه‌ی انقلاب را بازخوانی کند. بازخوانی او باعث می‌شود این تجربه دقیق‌تر و درست‌تر به او منتقل شود. و البته با اندیشه‌ی رشدیافته و ایمان عمیق‌شده‌ی جوان امروزی که در طول این چهل سال حاصل شده، بازخوانی تاریخ می‌تواند تقریر دقیق‌تری از تجربیات ارائه کند؛ تجربیاتی که بسیاری از آن‌ها چه‌بسا در حجاب معاصرت، درست فهمیده نشده است.

منبع: ماجرای پیر و جوان، حجت‌الاسلام علی مهدیان

چرا فصل پاییز، فصل عاشقی شد؟

اگر عشقمان آسمانی باشد بهار باید فصل عاشقی باشد؟

چرا افول و برگ ریزان، نشان عشق شد و جوانه زدن و رشد کردن، نشد؟

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای:«قم، حرم مطهّر و مضجع شریف حضرت فاطمه معصومه علیها سلام است؛ آن بزرگواری که این سرچشمه جوشان و خروشان نخستین بار از کنار مرقد او جوشید و برکاتش به همه عالم و بخصوص به دنیای اسلام رسید.» ۷۹/۷/۱۴