اسمی از یک بانوی به تمام عیار شنیده بودم ولی از وقتی در دنیای واژگان آثارش قرار گرفتم، توانستم دریابم:
نوشتههای از دل برآمده حاجیه خانم امین حکایت از آن داشت که او پس از آنکه عشقِ به علم خود را به درجه اعلی رساند، آن را، یعنی خویشتن را با نوشتن بسط داد. در این نوشتهها در پی چه بودن مهم است، پیشنهاد من این است که اندیشمند فاضلهای را کنکاش نمایید که همزمان با غوطهوری در دین ناب اسلام، میخواهد در عصر جدید با هویتی قدسی حاضر شود. بانوی رشد یافته در محضر کتابی که فرازمان و فرامکان هست و اندیشه جهانشمولی در او نهادینه گشته است، لذا کتاب «سیر و سلوک» او نیز قصهی یک نوع حضورِ تاریخی است، کسانی دست به تفسیر و شرح این اثر شدند، او را در سالیانی قدیم در پستو نهادند و نه در بطن جهان، در حالیکه جان او را حضوری فرا گرفت که باید خود را در آن حضور درک کند؛ و این است معنای درک آن بانو در درون تاریخ و درک زندگی او در نگاه هرمنوتیک.
در آثار او با پدیده و شخصیتی روبهرو هستیم که در مواجهه با عصر جدید خویشتن را به حزب باد و فراموشی نسپارد بلکه متوجه شد آنچه پیشروست، امکانی است تا ما آن شرایط تاریخ را از آنِ خود کنیم.
اگر تا به حال به سراغ آثار نصرت بیگم نرفتهاید، زیان بزرگی را به وجود خود دادید؛ لحظهای تامل جایز نیست….
بانویی که مقام معظم رهبری مدظلهالعالی وی را “بانوی ملّای اصفهانی” نامید.
آثار و كتابهای قلمی به جامانده از بانوامین بانوی ایرانی عبارتند از:
1- تفسیر قرآن مجید «مخزن العرفان»در ۱۵جلد.
2- «نفحات الرحمانیه»،به زبان عربی مشتمل بر ۹۶ عنوان.
3- «سیر و سلوك»كه در روش اولیا و طریق سیر سعدا است.
4- «معاد» یا آخرین سیر بشر.
5-روش خوشبختی و توصیه به خواهران دینی و ایمانی.
6- «اربعین هاشمیه»به زبان عربی مشتمل بر مسایل و احكام.
7- «جامع الشتات»به زبان عربی مشتمل به مسایل و احكام.
8- «اخلاق»كه در بسیاری از محافل علمی و دانشگاهها تدریس میشود.
9- «مخزن اللئالی»كه در فضایل حضرت علی بن ابیطالب(علیهالسلام) است.
بانو امین در پاسخ سوالی در رابطه با این كه در عصر حاضر بهترینها برای زنان چیست، اینگونه پاسخ دادند:
«در موقعیت امروز، آنچه برای زنان در درجه اول مورد اهمیت قرار دارد این است كه، با نفس و دمخواهیهای خود در مورد زر و زیور و طرز لباس پوشیدن خود و به مدلهای گوناگون درآمدن، مبارزه كنند. با این كه این كار، مشكل به نظر میرسد ولی در نتیجه به كمال معنوی، زودتر نایل میشوند. پس بهترین جهاد، حفظ پوشش زنان است.»
صبح میگفت آخه مگه معلمها چکار میکنند حالا روز معلم داشته باشیم و هدیه میخوان
ساعت ۱۰: ااا بچهها معلم پسرم پیام گذاشته لطفا خواهشا کسی اجازه نده به هیچعنوان فرزندش هدیه بیاره حتی یک شاخه گل…
ساعت ۱۱: پسرم دارم میگم فلان کار رو نکن، مگه حالیت نیست. بخدا به معلمت میگم اگه انجامش بدی
منم در حیرت، واقعا اگه معلم هیچکارس پس چرا بچهش وقتی به حرفش گوش نمیده به معلمش میگه! او مادرشه یا معلمش
داشتم به سی تا مادر اینچنینی و فرزند آنچنانی فکر میکردم و یک معلم…
قدردان تمام معلمان از ابتدا تا انتهای عمرم هستم و منتشان را هم میکشم…
جلوی پیادهرو ایستاده بودم، تا تاکسی بیاید، آن هم با شرایط خاص
اعتراف میکنم پس از سه سال، یک هفته هست دوباره با تاکسی رفت و آمد میکنم
مدیون هستید فکر کنید، از ترس کرونا بوده است
همکار خانم اول …
با ۲۰۶ بوق بوق، بیا بریم
تشکر میکنم که مسیرت دور میشود، مسیرمان یکی نیست
همکار خانم دوم….
با سمند بیق بیق….
خانه خودت میروی بیا میرسونمت…
نه ممنون، میروم مهد مادربزرگ جهت تحویل دخترک….
پنج دقیقهای گذشت، تاکسی مورد نظر که صندلی جلو خالی باشد، هنوز نیامده…
اندر افکارم، بد و بیراه را به خودم شروع کردم…
روز معلم بودن مزید بر علت فحش خوری شد…
وقتی ارشد تمام شد دو سالی تدریس دانشگاه داشتم شغلی که علاقه ویژه داشتم و دارم، _شاید دلیلش بیشتر علاقه پدر و مادرم به این شغل هست_ ولی بعد بخاطر قدوم دخترک نرفتم و بعد هم دیگر الان کجا به ارشد کلاس میدهند… اونم به بیزبانی مثل من که در امر پاچهخواری بسیار ضعیفم…
دیشب وقتی به اخوی خان و معلمها و استادهام پیام تبریک فرستادم بعضی استادها فکر کردند هنوز تدریس میکنم و بهم تبریک گفتن و داغ دل…
البته سختتر فاتحهای که برای معلمانی که نمیشود به آنها پیامک داد…
اندر افکار و منور کردن روح عزیز خودم بودم، دیدم یکی میگوید خانم افتخار میدهید، رفتم نثارش کنم فاتحهای… دقت کردم دیدم اا اینکه صدای مرد نیست و بعله، خواهر گرانمایه هست… سوار شدم گفت خدایی روز معلم هست میدانم چی میخواهی بگویی عشق تدریس😄
گفتم باشد نمیگویم…. گفت به مناسبت روز معلم که معلم نشدی یک بسته شکلات بخر برام… سکوت کردم….
گفتم بنظرت من ماشین چی میخرم؟ گفت تو که مخالف رانندگی خانمها هستی، گفتم آره مخالفم… ولی خوب فکر هست دیگه
گفت اولین ماشین که سر فلکه بوعلی امد جلومون ماشین آینده توست….
وقتی رسیدیم…
ماشین نعش کش لبخندزنان جهت دریافت مسافر خود از محله باکلاس زنبیلآباد از جلومون رد شد.
پشتش نوشته بود
فکرشو نکن،
آخرش مسافر خودمی….
بلند گفتم: انّا للّه و انا الیه راجعون
قربان محبتت خدا… من شوخی کردم، چرا جدی برخورد کردی😄
خیلی در امر جهاد تبیین باید مراقب بود. گاهی اوقات بدون بصیرت، برخی افراد و متاسفانه برخی طلاب، اشخاصی که هیچ شناختی در جامعه در خصوص آنان نیست و تنها استادی هستند یا فلان جا کار میکنند، بخاطر یک توییت بزرگ و معروف میکنند در صورتیکه شاید از هزار نفر، یک نفر توئیتر دداشته باشد و بقیه از آن مطلب و آن فرد مطلع نباشد… لطفا بصیر باش ای خواهر طلبه و بیخود هزار پست درباره یک استاد یک دانشگاه یا رئیس یک شرکت نگذار و توئیت وی را منتشر نکن، تا باعث شکلگیری سلبریتی دیگری شوی، اگر شما پیام او را پخش نکنی، شاید این ذهنیت در بین هزاران نفر شکل نگیرد و آن فرد محدود به همان توئیتر و دانشگاه و شرکت خودش بماند… دقیقا شما امثال شهاب حسینی را بزرگ کردید وقتی متنی نوشت که من مذهبی هستم و… شما فیلمش را پخش کردی متنش را پخش کردی و وقتی گفته شد این کار انجام ندهید نقد و ناسزا که این فرد بازیگر ارزشی هست…. بصیرت داشته باشید وگرنه با فضای مجازی خداحافظی کنید…
مقام معظم رهبری مدظله العالی:
دشمن در رأس نقشههایش تبلیغات است؛ به قول خودشان پروپاگاندا است. علاجِ پروپاگاندا «تبیین» است، تبیین حقیقت از زبانهای مختلف، از حنجرههای مختلف، با تعبیرات مختلف، با ابتکارات مختلف؛ تبیین. وسوسهای را که روی آن جوان یا نوجوان اثر میگذارد، چه میتواند برطرف کند؟ باتوم که نمیتواند برطرف کند،؛ آن وسوسه را تبیین میتواند برطرف کند. این مطلب اوّل. جهاد تبیین را جدّی باید گرفت. همه، در حوزه، در دانشگاه، در صداوسیما بالخصوص، در مطبوعات، در هر جایی که شما ایستادهاید و یک شعاع پیرامونیای دارید و میتوانید روی آن اثر بگذارید، باید تبیین انجام بگیرد؛ تبیین درست، تبیین صحیح.۱۴۰۱/۱۰/۱۹
با دخترک به مسجد رفتیم و نماز خواندیم، خانم کناری بهم گفت: چه حوصلهای داری با بچه هر شب میآیی مسجد. امشب حس سوال و جواب نداشتم، نیشخندی زدم و به روی خودم نیاوردم.
دخترک با شکلات از سمت مردان لبخندزنان آمد، همان خانم چادر و جانماز قلمبه کرد و داخل یک پاکت پلاستیکی، گوشهی مسجد انداخت. اما دخترکم چادر و جانماز به حساب خودش تا کرد و بعد بوسید. دوستم گفت چرا چادر را بوس کرد؟ بهش گفت چرا بوسشان کردی؟ گفت آخه میگه آلا…(الله اکبر) به فکر فرورفتم، یکدفعه یادم افتادم و ماجرای چند شب پیش را برای دوستم تعریف کردم که نشسته بودیم و حدیثی از امام صادق علیه السلام با صدای بلند در منزل خواندم، و حالا دخترکم دارد بخاطر این حدیث ادای احترام میکند.
امام جعفرصادق (علیه السلام) می فرمایند: هنگامی که انسان نماز می خواند، بدن و لباس او و هر چیزی که گرداگرد او وجود دارد ذکر خدا می گویند.