دو مرغ عشق دوران نوجوانی پس از کش و قوس‌های فراوان بالاخره بهم رسیده بودند و الان ده تا پانزده سال از آن لحظه معراجی می‌گذرد و از قضای روزگار سه سالی هست که همسایه کوچه مادری من شدند و از قضای بخت و اقبال، یکسال هست دیوار به دیوار ما شدند… طبق روال آقا از صبح تا شب در منزل بیکار و ساعت ۱۲ شب (مدیونید فکر کنید خانم یک دقیقه زودتر از مغازه تشریف بیاورند) با ماشین شاسی بلند ارث پدری خانوم به دنبالش می‌رود و لحظه‌شماری ما… تا دقایقی دیگر جنگ جهانی بی‌نهایتم با دعوا دو مرغ عشق و کتک خوردن فرزند حاصل از ازدواج آغاز می‌شود. روال هر شب هست فریادها اگر نشنویم دپرس می‌شویم، چند روزی مسافرت بودند واقعا ساعت ۱۲و ۲۰ دقیقه گمشده داشتیم…..

امشب یک جمله عرفانی جدید یاد گرفتیم: زن‌ها دندان پوسیده‌اند نه، می‌شود باهاشون بود از درد پدرت درمیاد و نه، میشود کشیدشان چون جایش خالی می‌شود… زن فریاد زد با من بودی!!! مرد گفت من غلط کنم به تو چیزی بگویم با جنس زن بودم🤔

زن گفت: مادرت و خواهرات هم جنس زنن و استارت جنگ…

پدر دخترک گفت چه جمله‌ی عرفانی و ضخیم‌الهضمی …

گفتم: نه… خیلی کهنه‌فکر هست.

گفت: چرا!!!

گفتم: دندان پوسیده و قدرت ایمپلنت…

و من به دعواهای کوتاه و شل و وارفته و آبکی خودمان خندیدم که ۵ دقیقه بعد تمام می‌شود و تهش به چرت و پرت می‌کشید دعوا باید ضخیم‌الهضم باشد