من مادر #محمدرضا هستم
من مادر #آرتین هستم
من مادر #آرشام هستم
من مادر #راستین هستم
من مادر #موهای_بافته دخترم هستم
من مادر #لبخند دخترم هستم
اما
مثل تو
مادر #منافق نیستم
مادر #داعش نیستم
مادر #اشک_های_دروغین نیستم
مادر #موهای_بریده نیستم
ای مادر #دروغ و #خیانت و #پول_کثیف
اتفاقات زیادی این چند وقت رخ داد، همه آزرده شدیم… فکر کردیم مصی بی نژاد باعثش هست! یک روز گشت ارشاد را مقصر کردیم! یک روز مرگ یک دختر و گفتیم اینکار را کردی! و حادثه بسیار تلخ… و باز هم مسئول چرا اینبار اینکار را نکردی!!!
چوقت قرار هست به خودمان بیاییم که مقصر من و تو و تمام مادرانی هستیم که فرزند بزرگ کردن را فراموش کردیم…. بله من و تو، کجا مادربزرگمان، مادرمان جلوی ما به پدربزرگ و پدرمان ناسزا گفتن! حتما میخواهی بگویی انها مرد بودن، برای من مرد نیستن… نه! انها هم اخلاق همه مردها رو داشتن ولی یک زن بود که تو یک هزارم زحمتها و رنجهای او را، تو نداری ولی حرمت شکستی و میشکنی!!
کجاست عطر گل محمدی جانماز مادران… کجاست گلدان گل یاس… کجاست ترمه ها… کجاست بشقاب های گل قرمزی….
بله مادر بله زن… دشمن تو را نشانه گرفت و تو به فرض خودت نباختی ولی تو در حال شکست خوردنی که عطر جانمازت در خانه نپیچد… حی علی الصلاه….
نقاره می‌زنند… چه شوری به پا شده‌ست؟
نقاره می‌زنند… که حاجت‌روا شده‌ست؟
نقاره می‌زنند… نوای جنون کیست؟
بر سنگ‌فرش صحن حرم خط خون کیست؟
آهنگ دیگری‌ست که نقاره می‌زند
خون کبوتری‌ست که فواره می‌زند
هنگامه تقرب حبل‌الورید شد
آن‌کس که داشت نذر شهادت شهید شد..
عشاق دوست غسل زیارت به خون کنند
سرمست عطر یار، هوای جنون کنند
چاقوی کفر در کف تکفیر برق زد
جادوی غرب، شعله به دامان شرق زد
گر ابن ملجمی به مرادی رسد چه باک؟
حاشا که اوفتد علم «یا علی» به خاک
حاشا که دست تفرقه مسحورمان کند
از گرد آفتاب حرم دورمان کند
هم‌سنگریم و همدم و همراه و هم‌قسم
آری به خون فاطمیون حرم قسم
✍🏻 محمد مهدی سیار
#تسلیت_ایران
#حرم_شاهچراغ
يکي از عوارض رياست طلبي و قدرت دوستي آن است که زمينه را براي خيانت فرد به جامعه اسلامي و مردم فراهم مي کند. فرد براي رسيدن به قدرت، ممکن است به دشمن نيز دل ببندد و دشمن از اين نقطه ضعف براي نفوذ در افراد و به انحراف کشاندن و در خدمت گرفتن آنان استفاده مي کند. نمونه هاي چنين لغزش و خيانتي از صدر اسلام تا تاريخ معاصر و دوران جمهوري اسلامي، کم نبوده و نيست. طبق گفته رسول اکرم(ص) آنچه زمينه اين لغزش را فراهم مي سازد، نفاقي است که بر اثر حب رياست در دل مي رويد و رشد مي کند. آن حضرت نسبت به شکل‌گيري علاقه به مقام و جاه و منصب در دل‌هاي مومنان هشدار داده و مي‌فرمايد: حب الجاه و المال ينبتان النفاق في القلب کما ينبت الماء البقل؛ حب جاه و مال در قلب نفاق مي‌روياند همچنان که آب، گياه را مي‌روياند. (جامع السعادت، ص 349)
يا در حديثي ديگر معمر بن خلاد نزد حضرت رضا(ع) نام مردي را برد و گفت: او رياست را دوست دارد، حضرت فرمود: بودن دو گرگ درنده درميان گله گوسفندي که چوپانش حاضر نباشند، زيانبخش‌تر از رياست نسبت به دين مسلمان نيست؛ يعني رياست‌طلبي از دو گرگ درنده به دين مسلمان بيشتر زيان رساند. (الکافي، ج 2، ص 297)
هیچ وقت فکر نمیکردم از رنگها اینقدر متنفر بشم، دنیای رنگی و زرق و برق برایم بی معنا شود اصلا رنگ را مانع رشد بدانم. همیشه آفتاب پرست را دوست داشتم اما الان که میبینم آفتاب پرست شدن آدمهای اطرافم را، از همه رنگها متنفر شدم…. دلم لک زده برای روزنامه های سیاه و سفید که بعد از خواندن یا لک شیشه را میبردن یا روی طاقچه زیر کتابها قرار میگرفتند…. کاش انسانها، آن سان و این سان رنگی نمیشدند کاش ….