چرا حسین علیه السلام تنها ماند؟
مجمموعه سخنرانی «ازدحام تن ها، اجتماع دل ها» روایتی است از نقطه تاریخی تقابل حق و باطل که این واقعیت را از خلقت آدم تا ظهور وصی خاتم، به تصویر می کشد: شیاطین جن و انس برای به زانو درآوردن انسانیت همواره به دنبال تنها کردن تن های آدمی هستند و انبیا و اولیای الهی برای خوشبخت کردن انسان ها همواره به دنبال هم آهنگ کردن دل های مردم.
_.pdf[کتاب ازدحام تن ها، اجتماع دل ها]
به سه دلیل قرآنی عزاداری واجب است:
1. تعظیم شعائر الهی؛
2. مودت فی القربی (اطاعت از اهل بیت علیهم السلام، کمک به اهل بیت علیهم السلام و در راس آنان امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف)
3. لزوم یاد ایام الهی
علت بر تاکید عزاداری ها این است که؛ با شرکت در حماسه سیدالشهدا و ذکر فداکاری اباعبدالله علیه السلام، روح جهاد و روح حسینی در ما احیا می شود. (منبع: عزادار حقیقی 1، استاد شجاعی)
در این ایام و لیالی (دهه اول ماه محرم) بهترین چیز، همان توجه و توسل به سیدالشهدا علیه السلام است.
مرحوم استاد قاضی (رحمت الله علیه) فرمودند:
حضور در مجالس سیدالشهدا (علیه السلام) و توسل به سیدالشهدا (علیه السلام) در این ایام، اهم از همه امور، حتی مستحبات است که اگر موجب ترک نماز شب هم بشود، باز عزاداری اهم است. (کتاب ثمرات حیات، ج3).
از امروز صفحات مجازی شیعیان، رخت عزای خویش را بر تن کرده و پیشکش دلهای عزادارانی خواهد شد که گریه ی محرم و سیدالشهدا علیه السلام، مرهم یکساله ی دلهایشان است…
واقعا اشک بی معرفت فایده ندارد. واقعا زیارت بی معرفت فایده ندارد. اگر خود امام زنده هم می بود و تو به حضورش هم می رفتی، اما معرفت نمی داشتی و نمی شناختی اش، این زیارت هیچ فایده ای نداشت؛ انسان هیچ اثری از آن نمی گرفت و نمی برد.
امام حسین (صلوات الله علیه) یک عملی انجام داده [ولی] او مقابل کار امام حسین (علیه السلام) را انجام می دهد و در عین حال خودش را دنباله رو امام حسین (علیه السلام) هم می داند.خب خطای خیلی بزرگی است انصافا.
ائمه هدی (علیهم السلام)، این کسانی که ما این ها را به عنوان پیشوا و مقتدای خود قبول کرده ایم، روش زندگی و مشی شان در زندگی چیست؟
در مقابل حوادث و جریانات روز چگ.نه عمل می کردند؟ رابطه شان با دشمنانشان چگونه رابطه ای بود؟ آیا این ها را لازم نیست، بدانیم؟ آیا حالا شما می دانید؟
از همان روز زندگی خود ائمه (علیهم السلام) دست تحریف داشت کار می کرد برای این که وضع زندگی این ها را جور دیگر وانمود کند.
منبع: همرزمان حسین (علیه السلام)، ده گفتار از امام خامنه ای مدظله العالی، صفحه 12.
جذابیت کلام در آنست که از عمق جان برخیزد و به گونه ای لطیف و دلنشین بر زبان جاری شود. اینگونه سخن گفتن آنچنان تاثیری در مخاطب می گذارد که حتی مسیر زندگی را نیز تغییر می دهد. نمونه ای از این قسم:
«من خود به چشم دیدم وقتی نواب در مذمت تشبه به لباس غریبان سخن میگفت مردی چنان تحت تاثیر قرار گرفت که کلاه شاپوی خود را از سربرداشت، در دست مچاله کرد و در جیب گذاشت»(برشی از کتاب پر ارزش «خون دلی که لعل شد»)