هیچ کس با نگاه یا لمس یک نوار نمی تواند درک کند که آن نوار پر است یا خالی، و اگر پر است چه مطلب یا مطالبی در آن ضبط شده است؟ ظاهر نوار هیچگونه نشانی از ضبط صدا یا خالی بودن نوار ندارد؛ مگر اینکه در دستگاه قرار داده شود.
نطق اعضا و جوارح نیز در قیامت مانند نوار ضبط صوت است که در آن دستگاه آنچه دارند آشکار خواهند نمود. و همچنین ظاهر انسان ها، همانند نوارها مشابه یکدیگر است و یک دستگاه خدایی می خواهد که انسان با داشتن آن بتواند از درون و حقیقت انسان ها مطلع شود.
منبع: مثل ها و پندها (جلد اول)، آیت الله حائری شیرازی
روش امام حسن به حقیقت انقلابی کوبنده بود در پوشش مسالمتی اجتناب ناپذیر و فراهم آمده ی شرایطی خاص، یعنی: درهم آمیخته شدن حق و باطل و مسلح شدن باطل به حربه ئی خطرناک و قدرتی عظیم.
امام حسن نخستین پدید آورنده ی این خط مشی نبود، همچنانکه بکار بستن این روش به او ختم هم نشد او این روش را از گذشتگان خود گرفت و برای بازماندگان خویش ارث نهاد چه، او نیز همچون دیگر امامان خاندان رسول، در هر پیشروی یا عقب نشینی از مبدأ رسالت الهام و ارشاد می یافت او بدین روش، آزمایش شد و بدین آزمایش با بردباری و متانت گردن نهاد و پیروز و سر بلند و پاکدامن از آن بیرون جست پلیدیهای جاهلیت هرگز او را نیالود و جامه ی سیاه و ناپاک خود را بر قامت او نیاراست.
او این روش را از صلح حدیبی - که سیاستی بود یادگار جدش رسول خدا صلی الله علیه و آله - آموخت و آنرا همچون سرمشقی نیک آموز بکار برد در حدیبیه نیز بعضی از یاران نزدیک پیامبر، او را بر این صلح نکوهش کردند، همچنانکه در ساباط یاران و دوستان نزدیک امام حسن ولی تصمیم راسخ او از این نکوهش سستی نگرفت و سینه اش تنگ نشد.
منبع: صلح امام حسن علیه السلام پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه ی تاریخ راضی آل یاسین ترجمه مقام معظم رهبری مدظله العالی
مقام معظم رهبری مدظله العالی:
میدانید یکى از علائم ایمان زیارت اربعین است؟ … شیعه یک جمع متفرّقى بود… امّا مثل دانههاى تسبیح، یک رشته و یک نخ، همهى اینها را به هم وصل میکرد. آن رشته چه بود؟ رشتهى اطاعت و فرمانبَرى از مرکزیّت تشیّع، از رهبرى عالى تشیّع یعنى امام… ممکن بود دو نفر از حال هم خبر نداشته باشند، امّا بودند کسانى که از حال همه باخبر بودند… فقط یک عیبى کار آنها داشت و آن اینکه همدیگر را کمتر میدیدند. اهل یک شهر و شیعیان یک منطقه، البتّه یکدیگر را میدیدند، امّا یک کنگرهى جهانى لازم بود براى شیعیانِ روزگار ائمّه (علیهمالسّلام). این کنگرهى جهانى را معیّن کردند، وقتش را هم معیّن کردند؛ گفتند در این موعدِ معیّن، در آن کنگره هرکس بتواند شرکت کند. آن موعد، روز اربعین است؛ و جاى شرکت، سرزمین کربلا است؛ چون روح شیعه روح کربلائى است، روح عاشورائى است.
۲۴/۱۲/۱۳۵۲
بی بصیرت ها فریب میخورند
عاشورا پیامها و درسهایی دارد. عاشورا درس میدهد که برای حفظ دین، باید فداکاری کرد. درس میدهد که در راه قرآن، از همه چیز باید گذشت. درس میدهد که در میدان نبرد حقّ و باطل، کوچک و بزرگ، زن و مرد، پیر و جوان، شریف و وضیع و امام و رعیّت، با هم در یک صف قرار میگیرند. درس میدهد که جبههی دشمن با همهی تواناییهای ظاهری، بسیار آسیبپذیر است همچنانکه جبههی بنیامیه، بهوسیلهی کاروان اسیران عاشورا، در کوفه آسیب دید، در شام آسیب دید، در مدینه آسیب دید، و بالأخره هم این ماجرا، به فنای جبههی سفیانی منتهی شد درس میدهد که در ماجرای دفاع از دین، از همه چیز بیشتر، برای انسان، بصیرت لازم است. بیبصیرتها فریب میخورند. بیبصیرتها در جبههی باطل قرار میگیرند؛ بدون اینکه خود بدانند. همچنانکه در جبههی ابنزیاد، کسانی بودند که از فسّاق و فجّار نبودند، ولی از بیبصیرتها بودند.
۱۳۷۱/۴/۲۲
▪️بیانات مقام معظم رهبری مدظله العالی در دیدار فرماندهان گردانهای عاشورا
به خودم نگاه میکنم که الان یک دختر سه ساله دارم…
سر مزار بابا هستم…
بابایی که پس از چند سال تحمل یادگاری های دفاع از وطن، رفت و منو تنها گذاشت…
نمیدونم چرا! چه حکمتی است، تا رسیدم سر خاک بابا، مریم دوست صمیمی ام، این کلیپ رو فرستاد…
منی که دیگه مادر هستم، زار میزنم از نبود بابا…. اصلا هر اتفاقی میفته، میگم اگه بابا بود….
ذکر لبم شده رقیه بمیرم برای دلت… یتیمی درد بی درمان یتیمی….
رقیه سه ساله چی کشیدی….
دارم با بابا حرف میزنم… بابا دلم تنگه…
بابا زود بود منو گذاشتی و رفتی…
دختر سه ساله م رو پسری هل میده، میخوره زمین…
مثل فنر میپرم از جایم….
میرم پیشش، کف دستشو نشونم میده…
خراشیده شده…
با زبون شیرینیش میگه:
مامان مامان، گفتم حضلت لقیه دستم سوزید… ولی تو لو دوست دالم گلیه نمیتنم…
اشکام مثل زندانی محبوس، رها میشن… این چه روضه ای بود حضرت رقیه س
امروز پنجشنبه، شب شهادت حضرت رقیه س، گلزار شهداء